Sezon na cytrusy w Tunezji trwa od października do nawet maja. Cap Bon to główny ośrodek produkcyjny. To kraina cytrusów, stanowi ponad 70% produkcji krajowej. Uprawa cytrusów w Tunezji zajmuje powierzchnię aż 28 000 hektarów, z czego 20 tys. ha w Cap Bon. Większość produkcji, aż 90% jest przeznaczona na lokalną konsumpcję. Zaspokajają zapotrzebowanie Tunezyjczyków na owoce przez prawie pół roku w okresie zimowym. Na eksport głównie idą pomarańcze maltańskie. Kultura uprawy cytrusów prawdopodobnie sięga XV. w kiedy to na te tereny przybyli Andaluzyjczycy.

W Tunezji rośnie aż 33 różnych gatunków i odmian cytrusów (wg oficjalnej strony miasta Nabeul)! Różnią się smakiem, aromatem, poziomem kwasowości i goryczy, wielkością, kolorem, sezonem upraw, przeznaczeniem. Zapewne nie wszyscy, jednak wielu Tunezyjczyków potrafi rozróżnić odmiany pomiędzy danymi gatunkami cytrusów, tak jak w Polsce rozpoznajemy odmiany np. jabłek.

Jakie gatunki i odmiany cytrusów występują w Tunezji i jakie jest ich przeznaczenie?

Cedrat/cytron

Ma bardzo gorzki smak, cedrat jest rzadko spożywany bez obróbki. Za to dzięki swojemu pachnącemu aromatowi wykorzystywany jest w cukiernictwie, do celów dekoracyjnych czy w pieczeniu. Idealnie też nadaje się do dżemów i likierów. To właśnie z tego owocu produkowany jest likier Cedratine. Zbiory cedratu odbywają się od września do listopada.

Cytryny

Wyróżniamy w Tunezji wiele odmian które znacząco różnią się od siebie. Jedne wykorzystywane są do herbat, inne w przemyśle perfumeryjnym (bergamotka) a jeszcze inne do lemoniad (cytryna barwna). W Tunezji występują:

• cytryna Eureka (Qares arbi) – to cytrus bez pestek, soczysty i ma słodki sok. Jest bardzo popularnym składnikiem do produkcji soków cytrynowych i lemoniad.
• cytryna Guergueb
• słodka cytryna
• cytryna barwna (qres wardi)
• cytryna lunari (qares souri)

• bergamotka (lim hlou) – owoce zbiera się głównie ze względu na zawarty w skórze olejek, który ma „słodko-pikantny” aromat. Ten olejek wykorzystywany jest w przemyśle spożywczym i w perfumerii/kosmetyce. 

Limonki

Limonki występują w Tunezji 2 odmiany – limonka palestyńska oraz limonka (lime beldi). Mają inny smak, inny sezon zbiorów. Wykorzystywane są m.in. do kandyzowania skórek.

Kumkwat

Owoc ten, poza możliwością jedzenia go na surowo, doskonale sprawdza się w wersji przetworzonej m.in jako składnik dżemów, konfitur, koktajli, soków czy nalewek. Można go także dodać do różnego rodzaju deserów, sałatek czy dań mięsnych jako sos. Ponadto kumkwat można wykorzystać do kandyzowania, suszenia a nawet kiszenia. To jedyny cytrus, który można spożywać razem ze skórką.

Pomarańcze

W Tunezji rośnie wiele odmian pomarańczy. Najsłynniejsza, nazywana królową pomarańczy jest odmiana pomarańczy maltańskich, które rosną tylko w Tunezji i są głównym produktem eksportowym wśród cytrusów tunezyjskich. Blisko 85% eksportowana jest do Francji. Charakteryzuje się niewielką liczbą pestek, cienką, łatwą do usunięcia skórką i soczystym oraz bardzo aromatycznym miąższem. Prawdopodobnie nazwa tej odmiany pomarańczy nadał Bey – dawny władca Tunezji, na część swojej ukochanej Maltanki.

Oprócz tego warto poznać odmiane pomaranczy Bigarante, których owoce są gorzkie ale cenione ze względu na kwiaty z których produkuje się wodę z kwiatów pomaranczy Ezzahhar oraz olejek Neroli.

Nastepnie to:

• pomarańcze jasne
• pomarańcze krwiste – kilka odmian hispańskich, włoskich i tunezyjskich
• Pomarańcze pępkowe Novel które charakteryzują się w gornej części owocu naroślą przypominające właśnie pępek. Idealne do soków

Mandarynki

Występuje kilka odmian takich jak klementynka – skrzyżowanie mandarynki i pomarańczy, tangerinka odmiana marokańska z miasta Tanger oraz kilka innych.

Słodki grejpfrut zwany Khmira

Pomelo Ruby Star zwane Zenbaa ahmar