Kinga Prostytucja w Tunezji? Myślisz pewnie – co to za temat? W kraju muzułmańskim nie ma miejsca na taki zawód. A jednak.
W Tunezji prostytucja jest legalna, ale też regulowana prawnie.
Ten najstarszy zawód świata istnieje na ziemiach tunezyjskich już od starożytności. W okresie osmańskim pojawiają się pierwsze ślady zorganizowanej prostytucji a podczas protektoratu zawód ten był uregulowany prawnie dekretem z 1943 r, który nadal obowiązuje. W tekście tym przedstawione są konkretne kryteria: prostytutki muszą być zarejestrowane i uzyskać licencję od Służby Prewencji Moralności i Moralności Publicznej (Urząd Moralności), która pod zwierzchnictwem Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, mogą pracować samodzielnie lub pod ochroną alfonsa w domach publicznych, raz na dwa tygodnie powinny być zbadane pod kątem chorób przenoszonych drogą płciową, nie mogą wykonywać żadnego innego zawodu. Prostytutka musi mieć od 20 do 50 lat, nie być zamężna, nie cierpieć na żadne choroby (psychiczne, choroby przenoszone drogą płciową), nie może podczas pracy pić alkoholu ani brać narkotyków. Zawód ten powinien być wykonywany jedynie w ściśle określonych miejscach których nie powinny opuszczać a jedyny czas wolny od pracy powinny mieć w czasie miesiączki. Mają zapewnioną opiekę lekarza. Zawód ten jest opodatkowany! Jednak nie przysługuje im emerytura.
Ponadto istnieje również funkcja alfonsa a raczej burdel mamy. Dotyczy to kobiet powyżej 35 roku życia, które uzyskały zgodę mężów.
Nielegalna prostytucja
Istnienie przepisów dotyczących legalnej prostytucji nie oznacza, że nie ma szarej strefy pozbawionej nadzoru państwa. Prostytucja nie nadzorowana przez Ministerstwo jest karana przez Kodeks karny (w szczególności art. 231 i 232 ). Artykuły te przewidują karę „od 6 miesięcy do 2 lat więzienia i grzywnę w wysokości od 20 do 200 dinarów” za nielegalną prostytucję oraz karę „od roku do trzech lat i grzywnę w wysokości od stu do pięciuset dinarów” dla potencjalnych alfonsów.
Co się stało z domami publicznymi?
Do czasów rewolucji w 2011 domy publiczne istniały w każdym większym mieście w Tunezji. Zaraz po rewolucji i ucieczce byłego prezydenta wiele domów publicznych zamknięto lub spalono np. w Beja, Kairouane, Gabes. Jedynie w Tunisie oraz Sfax pozostały legalne domy publiczne gdzie pracują zarejestrowane prostytutki. W 2011 roku było zarejestrowanych aż 300 prostytutek, pod koniec 2019 roku – 70. Kres legalnej prostytucji nastąpił w czasie Covid-19, kiedy to oba wciąż istniejące burdele zostały zamknięte i nigdy już nie otwarte.
W stolicy w Tunisie słynna z prostytucji jest ulica Sidi Abdallah Guech to ślepy zaułek ciągnący się od medyny w samym centrum miasta na którym można było znaleźć burdele od XIX wieku.
Z usług prostytutek korzystają nie tylko Tunezyjczycy.
